تفاوت عقیده یا سلیقه‌ی فردی در بسیاری از گروه‌های موسیقی - به خصوص راک - وجود داشته و دارد. خیلی از گروه‌ها به سبب همین تفاوت سلیقه از هم پاشیده‌اند یا از دوره‌ی موفقیت‌های خود فاصله گرفته‌اند. این تفاوت اجتناب‌ناپذیر است و نمی‌شود از آن چشم پوشید. Joe Perry - نوازنده‌ی مشهور گیتار - زمانی که در Aerosmith به نواختن Lead مشغول بود، دچار همین اختلاف نظر با سایر اعضای گروه شد. او با ترکِ کوتاه‌مدت گروه، پروژه‌ی موسیقی خودش را به راه انداخت که با عقیده و سلیقه‌ی شخصی پیش می‌رفت. The Joe Perry Project از سال 1979 شروع به فعالیت کرد و با انتشار آلبوم Let the Music Do the Talking به موفقیت جهانی رسید. آلبوم با ترانه‌ای به همین نام شروع می‌شود و می‌شود گفت همین ترانه، موفق‌ترین کار انفرادی Joe Perry به شمار می‌آید. بعدها در سال 1985 با بازگشت Perry به Aerosmith، این ترانه‌ی هاردراک مجدداً با شعری از Steven Tyler اجرا شد و نسخه‌ی ویدئویی آن هم منتشر شد. از این‌جا می‌توانید اجرای زنده‌ی نسخه‌ی Joe Perry را ببینید. متن نسخه‌ی Aerosmith هم در ادامه خواهید خواند:Rock-a-bye baby
If you wanna dance
Grab yourself a body
And take a chance
Said one time around
Is all you get
I'm still dancin'
So you lost your bet
I got a hardcore mama
With a hot hoochie coo
Make my wheels start spinnin'
Like a formula two
Got one for the money
Two for the show
Three for my honey
And four to let you know that I
Let The Music Do The Talking
Let The Music Do The Talking...'cause I can't wait
Let The Music Do The Talking
Let The Music Do The Talking
Cheese cake
Maybe if I take another bite
I'm a real fat city
I'm an aero delight
Threw out my pipe
And my alkaline
Got a squeaky clean body
And a dirty mind
I'm a real fine dancer
I'll be cuttin' the rug
Got a brand new baby
She's my brand new drug
I got one for the money
Two for the show
Three for my honey
And four to let you know that I
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر